CRO Rotterdam
 
CRO Rotterdam
logo_rechts.png

De procedures en regels voor startende vliegtuigen zijn heel anders dan voor landende vliegtuigen. De twee onderstaande plaatjes, waarbij in de linker figuur een groot aantal starts en in de rechter figuur een groot aantal landingen zijn weergegeven, geven dat goed weer.

vertrekkend01 vertrekkend02

Een startend vliegtuig is verplicht een bepaalde voorgeschreven route (SID) te volgen en binnen een bepaalde bandbreedte deze aan te houden totdat een bepaald punt is bereikt. Hiervan mag worden afgeweken door de luchtverkeersleiding of de piloot indien de veiligheid anders in het geding zou kunnen raken. Voor landende vliegtuigen gelden dergelijke routes niet.
Het gevolg is dat er bij landende vliegtuigen onderling veel meer variatie optreedt in de afgelegde route dan dat u ziet bij vertrekkende vliegtuigen.
Alhoewel de rechter figuur op het eerste oog ongestructureerd en willekeurig lijkt, is dit in de praktijk niet aan de orde en past dit binnen de huidige wet- en regelgeving.

Voor vertrekkend verkeer geldt voor elke baan een aantal voorgeschreven vertrekprocedures. Dit zijn de SID’s (Standard Instrument Departure). Elke SID begint bij de start en leidt uiteindelijk naar één van de internationaal vastgestelde ‘luchtwegen’ die op grote hoogte over en langs Nederland lopen.
Een SID is geen ‘voorgeschreven lijn op de grond’ die zo goed mogelijk moet worden gevolgd, maar een reeks instructies aan de vlieger, gebaseerd op navigatiebakens en/of routepunten. Per vliegtuigtype kan de uitvoering van de route verschillen al naar gelang de prestaties van het vliegtuig. Voor elke SID bestaan instructies die in de boordcomputer van het vliegtuig kunnen worden ingevoerd (indien aanwezig). De eindbestemming van een vlucht bepaald welke luchtweg gekozen moet worden en dit bepaald op zijn beurt de SID die gevlogen wordt.
Elk SID heeft zijn eigen bandbreedte (genoemd tolerantiegebied).

Gelden de vertrekroutes voor alle vliegtuigen?
Nee.

Er zijn twee soorten navigatieprocedures actief: Visual Flight Rules (VFR) en Instrument Flight Rules (IFR). Verschil tussen de twee procedure is dat VFR vliegen “op zicht” gebeurd en dat hierbij karakteristieken in het landschap worden gevolgd. Vliegen op IFR gebeurd door middel van radiobakens en/of GPS.
Als er geen daglicht is of er geen zicht op de grond is (bv mist of laaghangende bewolking) moeten vliegtuigen in Nederland IFR vliegen. Uitgezonderd hiervan zijn politie- en traumahelikopters alsmede militaire vliegtuigen die ook ’s nacht op zicht (zogenoemd night-VFR) mogen vliegen.
Grote luchtvaart zal in principe altijd op instrumenten vliegen (IFR) maar kunnen met name bij landing het laatste stuk ook “op zicht” vliegen (de zogenoemde “visual approach”).
Als IFR gevlogen wordt dan dienen vertrekkende vluchten in principe de SID te volgen tenzij er redenen zijn voor piloot of verkeersleiding om hiervan af te wijken. Dit kan komen door ander verkeer in het gebied (bv verkeer van of naar Schiphol) of weersomstandigheden (bv onweersbuien).
Bij vluchten die onder VFR worden uitgevoerd zijn ook (andere) routes gedefinieerd maar hier mag altijd van worden afgeweken indien de verkeersleiding hier toestemming voor verleend. Een dergelijk toestemming wordt alleen geweigerd indien dit problemen kan geven met de vliegveiligheid (separatie tussen vliegtuigen).

Voor positievluchten (lege vliegtuigbewegingen voornamelijk van Rotterdam naar Amsterdam of omgekeerd) zijn geen routes vastgelegd.

Gerelateerd:
Baangebruik
Naderend verkeer
Routes
Hoogtes
Welk verkeer is in de nacht toegestaan
Radartracks

 
©2024 - CRO Rotterdam